Fotih Duman - Men (Bas qil, ey nafs)

Ichimda bir ovoz bor. Dunyoga kelibmanki, o'zimniki deb o'ylaganim o'sha ovoz bor... Hech to'xtamagan, har doim shivirlab turgan ovoz... Kimdir uni “ichki ovoz” desa, yana kimdir uni “Menlik” deb ataydi, ammo eskilar buni “nafsning ovozi”, “nafs” deb atashadi... Nafs — zahardir. nafs — dushmandir... U hech qachon tin olmaydi... Sizning ham ichingizda bir ovoz siz bilan gaplashadimi? Siz jim bo'lgan paytingizda ham u gapiraveradi, shundaymi? Quloqlaringizga nimalarnidir pichirlaydimi? Yolg'iz qolgan paytingizda bu g'alati ovoz siz bilan so'zlashadimi? Men siz bilan dardlashadigan o'sha nafs haqida hikoya qilib beraman. Shunday ekan, bu kitobni nafsingiz tilidan xitob qilinadigan bir hikoya deb qabul qilgaysiz.... Ammo shuni bilingki, qalbimizga mana shularni vasvasa qilgan ham nafsimizdir. Bizlarni ishdan qoldirgan, aldab suldagan ham nafsdir. Va hatto, ichingizdan bir ovoz sizga “Bu kitobni aslo o'qima!” deyayotgan bo'lsa, bilingki, bu ham ana o'sha nafsning ovozidir. Gapirishdan ko'ra yozish osonroqdek, yaxshiroqdek tuyuladi gohida. Garchi qiyin bo'lsa-da, men ham gapirmay, faqatgina yozaverdim. Sahifalarni qoralayverdim. Siz uchun, aynan siz uchun yozdim... “Har bir kitobning o'z egasi bor”, deydilar. Ajab emaski, bu kitob faqatgina siz uchun yozilgan bo'lsa!