Shavkat Rahmon va uning she'rlari

Shavkat Rahmon. She'rlar Dars rejasi: Shoir haqida ma'lumot 2. Hali biror ishni…, Titroq sezdingmi hech she'rlarida shaxs ruhiyatining teran tasviri, ma'naviy uyg'onish 3. Shoir she'rlarida Vatan, jamiyat uchun mas'ullikning ifodasi. Tayanch so'z va iboralar: shoirning yoshligi, ijodiy faoliyati, asarlarining yaratilishi, tarjimalari, she'rlari, shoir ijodidagi yetakchi g'oya. 1996-yilning mart oyida Rossiya Davlat Dumasi sobiq Ittifoqni amalda tiklash to'g'risida be'mani qaror qabul qildi. Respublikamiz aholisi o'tish davri qiyinchaliklariga qaramasdan Duman qaroriga keskin norozilik bildirdi. Asablar tarang tortilib , chatnab turgan o'sha kunlarri biz poytaxtimizdagi Alpomish sport saroyi orqasida joylashgan kasalxonaga Shavkat Rahmonni yuklab bordik. Shavkat aka anchadan beri betob edi. U xiyla o'zini qo'ygan bo'lsa-da, lekin ruhan bardam edi. Xonada kelin oyimiz Manzura opa Shavkat aka bilan bir nimalar to'g'risida gaplashib o'tirardi. Hol-ahvol so'rashganimizdan so'ng. Dumaning qarorini eshitdilaringmi? - deb so'radi. Shavat aka. Eshitdik. - Hozir Manzura opangiz bilan shu haqda gaplashib o'tirgandik… - Shavkat aka shiftga qarab birpas jim qoldi. So'ng fikrini jamlab oldi, shekilli, yana gap boshladi: - Agar mustaqillikni qurol bilan himoya qilish zarur bo'lsa, men ko'ngilli bo'lib janga jo'nayman… O'g'lim ham boradi… Sizlar ham borasizlar… Hamma borishi kerak… Albatta, -dedik. Bir yuzu o'ttiz yildan so'ng qo'lga kiritilgan mustaqilligimizni osonlikcha berib qo'ymaymiz,-dedi Shavkat aka mushtlarini tugib-Mayda-chuyda gaplarni bir chetga yig'ishtirib qo'yish kerak. Asosiysi - mustaqillik … Uni qoldan bermaymiz… Ancha paytgacha gaplashib o'tirdik. Keyin xayr-xo'shlashdik. Oradan o'n-o'n besh kun o'tib, Shavkat akaga kasalxonadan vaqtincha ruxsat berishdi. Yozuvchilar uyushmasi va yor-do'stlarining sa'y-harakatlari bilan adiblarning Do'rmondagi bog'idan Shavkat akaga hovli berildi. Yoz va kuz faslini Shavkat aka kasalxona bilan bog'-hovlida o'tkazdi. O'qish og'ir dardga chalingindi… Oila a'zolari ham, jo'ralari-yu, og'a-inilari ham Shavkat Rahmon qanday dardga chalinganini bilardilar. Ammo o'ziga bildirmasdilar. Chunki, hamma mo'jiza ro'y berishiga isxonardi: dard bergan - davosini ham beradi, axir Ishonch tufayli Shavkat aka taslim bo'lmadi, so'nggi damlargacha ruhan tetik bo'ldi. Qalbda daqiqa sayin, soat sayin o'sish - ulg'ayish kechadi. Xali aql va ong beboshligida, xali ular har kuylarga yo'rg'alab yurganida qalb o'zlik sari, o'zlikni tanish sari dastlabki qadamni qo'yadi, bu qadam shunchalar mustahkam, jismning tomir-tomirlariga chuqur botib kirguvchi bo'ladiki, kelgusida kutilayotgan ne - ne zo'ravonliklar, aldov va firiblar uni ortga qaytarolmaydi. O'zlikni anglagan qalbga yashamoq naqadar erkin, naqadar og'ir. Unga qancha-qancha tuyg'ular kelib-ketadi: biri vafo, biri jafo ko'rsatib o'taveradi. Biroq, o'zlik hissi, anglangan o'zlikning burchi qalb o'lmaguncha o'lmaydi. Bu qalbni na aldab, nada avrab bo'ladi. Unga faqat xiyonat qilish mumkin. Xiyonat tuni qalbning qazo to'niga to'g'ri keladi. It bazmi qizigan oysiz shomlardan. Qizg'onib obqochdim daryo dilimni. Bu ...