Tog'ay Murodning Otamdan qolgan dalalar romani tahlili

Tog'ay Murodning Otamdan qolgan dalalar romani tahlili Reja Kirish. Tog'ay Murodning Otamdan qolgan dalalar asarida ruhiyat tasviri. Romandagi Dehqonqul obrazi, psihologiyasi va xarakter talqini. Dehqonqul o'zbek xalqining tipik vakili. Yozuvchining obraz yaratish mahorati. Foydalanilgan adabiyotlar ro'yxati Kirish. Barchamizga ma'lumki, milliy ruh, o'zbekona bag'rikenglik, mardlik, o'zlikni anglash, millat istiqloli uchun kurash mustaqillak davri adabiyotining bosh mavzusi bo'lgan yedi. Milliy ongni, milliy ruhiyatni, o'zlikni anglatuvchi asarlar yaratgan ijodkorlar orasida Tog'ay Murod o'ziga xos ovozi bilan ajralib turadi. Uning ijodidagi umumbashariy adabiyotga xos bo'lgan talqinni o'zbek milliy ruhi bilan uyg'unlashtirib, yuborilganini ko'ramiz. Yozuvchi qalamga olgan har bir voqea, obraz orqasida millat taqdiri, oddiy xalq qiyofasi jonlanadi. Biz buning yagona guvohi sifatida uning Otamdan qolgan dalalar romanida ko'ramiz. Tog'ay Murod bu romanida o'zbek dehqonining tipik obrazini yaratdi. O'zbek millatining taqdiri, o'tmishi va kelajagi Dehqonqul obrazi timsolida badiiy jonlantirilgan bo'lib, talqinda sodda, bahshiyona uslubning qo'llanishi romandagi obrazlilikni oshiradi va xalq tilining rang-barang nozik qirralarini ochib berishga xizmat qiladi. U bu romanida sobiq sho'rolar tuzumi tomonidan olib borilgan mustamlakachilik siyosatining illatlari milliy ozodlik kurashining parokandalikka uchrashi sabablari, paxta yakkahokimligining oqibatlari, millatning qatag'on qilinishini o'zbek xalqi timsolida ochib beradi. Romandagi o'zbek xalq ining ruhiyat tasviri yozuvchi tomonidan mohirona yoritilib berilgan. Romanda Tog'ay Murod qahramonlarni zaminni, zilol suvlarni yaratgan yegamning tuhfasi deb suyib ardoqlagan, qadrlagan oddiy odamlar bo'lib, ular har bir qarich yerga mehrini beradi, bolasiday avaylab-asraydi, padari-buzrukvori, voliday-muhtaramasi kabi e'zozlaydi. Romanda tasvirlangan Jamoliddin ketmon ham barcha o'zbeklar qatori ana shunday xususiyatlarga ega. Nazarimizda yozuvchi ana shu yerni, osmonni, suvni va oddiy odamlarni suyib, ham ko'yinib tilgan oladi. Millat parokandaligiga sabab bo'luvchi omillarni mantiqan to'g'ri ko'rsatadi. Ayrilganni ayiq, bo'linganni bo'ri yer qabilida ish ko'rib, bir-biriga yordam berishmagan xon-u amrlar Oqposhshoga qarshi kurashda jipslashmay harakat qilganliklari, o'zaro nizolarga berilishi oqibatida bir yuz o'ttiz yillik mustamlaka tamg'asini xalq pesxonasiga bosilishiga sababchi bo'lib qoladilar. Tog'ay Murodning Otamdan qolgan dalalar asarida ruhiyat tasviri. Tog'ay Murodning Otamdan qolgan dalalar romanida bir o'zbek dehqoni sulolasining uch vakili - bobo, ota va o'g'il taqdiri timsolida o'zbek xalq ining istibdod ostida kechgan 130 yillik hayoti badiiy mahorat bilan ochib berilgan. Jamoliddin, Aqrab, Dehqonqul obrazlaridagi umumiylik shundaki, ular shu Ona Yerni sevishadi, uni bo'lakcha mehr bilan e'zozlashadi. Olloh bergan rizqini shu zaminda deb biladi. Shuning uchun sidqidildan mehnat qilishib, nasibasini olishadi. Jamoliddin ketmonning nazarida shu tuproq non kabi aziz, go'dak singari beg'ubor, chashma suvidek toza. U kamina qaytarib-qaytarib, xudoni yodlabyodlab, hudoga shukrona aytib-aytib ketmon chopadi. Uni shu tuproqqa bog'lagan narsa - mehr, ona zaminga bo'lgan e'tiqod. Dalasining ...