Urushning so'nggi qurboni. O'tkir Hoshimov

O'TKIR HOSHIMOV (1941-2013) O'tkir Hoshimov 1941-yilda Toshkentning Do'mbirobod mahallasida tug'ilgan. 5-sinfda o'qib yurgan vaqtidayoq she'r mashq qila boshlagan edi. HAYOTI DAVOMIDA: Xat tashuvchi Musahhih Muxbir Gazetada bo'lim mudiri Bosh muharrir Oliy Majlisda qo'mita raisi ASARLARI Yozuvchining 40 dan ortiq asarlari ming-minglab kitobxonlarning ma'naviy mulkiga aylanishga ulgurgan. Ushbu asarlar joy olgan kitoblarning umumiy adadi esa 2 MILLION nusxadan oshgan. Yozuvchi asarlari ko'pgina xorijiy tillarga tarjima qilingan. «Urushning so'nggi qurboni», «Muhabbat» kabi ko'plab hikoyalari; «Nur borki, soya bor», «Ikki eshik orasi», «Tushda kechgan umrlar» nomli romanlari; «Odamlar nima derkin», «Shamol esaveradi», «Ikki karra ikki besh», «Bahor qaytmaydi», «Dunyoning ishlari» qissalari; «Qatag'on», «Inson sadoqati», «To'ylar muborak» dramalari bor. Ilk e'tirof Abdulla Qahhorning yozuvchiga maktubi: O'tkir ! Cho'l havosi ni o'qib suyunib ketdim. Birdan lov etib boshlangan ijoding kelajagi porloq boladi , qissa juda sof, samimiy, iliq , tabiiy , rohat bilan o'qiladi''. 1962-yil «Po'lat chavandoz» nomli 1-kitobi nashr etildi. 1963-yil 17-avgustda «Toshkеnt haqiqati» gazеtasida «To'rt maktub» dеgan 1-hikoyasi e'lon qilindi. 1965-yil. 1-qissa va hikoyalar to'plami - «Gunafsha» kitobi nashr etildi. YODDA SAQLANG! O'zbekiston Qahramoni Said Ahmad bilan O'zbekiston Qahramoni Erkin Vohidov bilan O'zbekiston Respublikasi Prezidenti Islom Karimov yozuvchiga Davlat mukofotini topshirmoqda Adib 2013-yil 24-may kuni vafot etgan. URUSHNING SO'NGGI QURBONI hikoyasi Uni urushga olishmadi. To'qimachilik kombinatida montyor yetishmasmidi yo o'zi yaxshi ishlarmidi, har qalay, uni olib qolishdi. - Bola bo'lgandan keyin yig'laydi-da, - dedi Umri xola yupatuvchi tovushda. - Yotaver, bolam. - U yana o'sha unsiz odimlar bilan ichkari uyga kirib ketdi. - Payshanba kuni Komil tabibning uyiga boruvdim. Har kuni nahorga bir kosadan qo'y suti ichsa, dard ko'rmaganday bo'lib ketadi, dedi. Ariqlardagi suv chiroq nurida yaltirab, shamolda jimirlar, marjonday terilib rang olgan qulupnaylar suvga tegay-tegay deb turardi. «Rost-da, - deb o'yladi u pushtalar atrofida aylanarkan, - bir hovuch qulupnayga bir tovoq jo'xori beradi. «Menga desa otib yubormaydimi! - deb o'yladi u ayvon labiga cho'qqayib o'tirgancha usti yopiq simni ochiq simga ildam ularkan. - Harna bitta haromxo'rni o'ldirganim. Bittasi o'lsa, boshqalari adabini yeydi». - Zahar ichsam bo'lmasmidi, - dedi Shone'mat yana o'sha ohangda. Aftidan, u yig'lay olmas, yig'lashga madori yetmasdi. - Kechayam aytuvdim, ko'nmadilar. Qulupnayga sut alishadi, dedilar. Umri xolani peshin namoziga chiqarishdi. Go'ristondan chiqib kelishayotganida Shoikrom odamlarning o'zaro gapini eshitib qoldi. - Urush tamom bo'pti, eshitdingizmi? O'ylab ko'ring! Hikoyaning bosh qahramoni Shoikromning ko'ngli g'ashligi, diqqinafas holatiga nima sabab ekanligini tushuntiring. Urush odamlarni o'zgartirib yuborganligini hikoya qahramonlari so'zlari orqali tushuntiring. Shoikromni qotillikka undagan, ko'rinmas o'g'ridan o'ch olishga majbur qilgan, oqibatda o'z onasining o'limiga ...