Gulchilik asoslari

Gulchilik asoslari Gulchilik va gulchilikning tarixi Qadimiy obidalarning guvohlik berishiga, bu o'simliklardan jamiyatda 5,5-6 ming yil, gulsavsar va xrizantemadan esa 4 ming yil avval foydalanilgan. Krit orolida olimlar tomonidan 3500 yil ilgari atirgul tasviri topilgan. Umuman, bu gullarning tarqalishi 100 yil avval boshlanib Mesopotamiya, Hindiston va Rimgacha etib kelgan. Qadimgi Yunonda atirgul go'zallik xudosi Afroditaga bag'ishlangan, uning ehromi atroflarini atirgullardan tashkil topgan go'zal bog'lar o'rab turgan. Tel-El-Amarandan topilgan toshdagi yozuvlar shundan dalolat beradiki, bu erlarda yo'l chetlariga qator qilib manzarali daraxtlar ekilgan. Osilib turuvchi bog'lar to'rt qavatli keng minoralarda joylashgan bo'lib, uning ayvonlarida palmalar, kiparislar, mevali daraxtlar, manzarali noyob o'simliklar, gulli o'simliklar o'stirilgan. Mevali daraxtlar, gulli o'simliklar, hattoki noyob qushlari bo'lgan qadimgi Solomon bog'lari haqidagi ma'lumotlar bizgacha etib kelgan. Dastlabki bog'lar va gulchilik tarixi Palmalar va kiparislar Gulchilik va gulchilikning tarixi Masalan, X-XIV asrdagi tarixiy yodgorliklar uyg'ur davlatining gullab- yashnaganligini ko'rsatadi. Uyg'ur bog'larining hayoti va yashash sharoiti devorlardagi rasmlarda muhrlangan. Bu rasmlardan birida tasvirlangan knyaz qo'lidagi gul tinchlik timsolidir. Uzoq sharq mamlakatlarida, Janubiy-Sharqiy Osiyoda, ayniqsa, Koreya, Yaponiya, Vetnamda o'zgacha bog'dorchilik san'ati XII asrdan beri yashab kelmoqda. Bu mamlakatlarning xalqlari gulchilik gullari bilan bezashning beqiyos usullarini ishlab chiqishlari bu singari o'simliklarning juda boy hillarini yig'ishgan. Pakana (kichkina) o'simliklar xiliga subtropik nina bargli va oddiy bargli daraxtlar, butalar kiradi. Xrizantema esa Yaponiya va Xitoyda asosiy gulli o'simliklar hisoblangan. XII asr o'rtalarida O'rta Yevropashaharlarida har xil g'aroyib o'simliklar uchun maxsus xonalar tashkil qilina boshladi. Reynda birinchi marta qishki bog' yaratishga urinib ko'rildi. O'sha davrda g'aroyib o'simliklardan xonalarni ko'kalamzorlashtirishda foydalanish gulchilikni rivojlanishi uchun yangi bir turtki bo'ldi. OSIYo (KORYeYa, YaPONIYa, VЬYeTNAM VA XITOY) BOG'LARI Qishki bog'lar va ularda gulchilikni rivojlanishi Gulchilik va gulchilikning tarixi Yevropamamlakatlarida XIV asr oxiri va XV asr boshlarida bo'tako'z, lolaqizg'aldoq, nargis, binafsha, liliya (piyozgul), xayrigul, gulsafsar manzarali o'simliklarning asosiy xili hisoblangan. Bular asosan Yevropaflorasi hamda Osiyo va Shimoliy Afrikaning ayrim o'simlik turlaridan tashkil topgan Yaqin Sharq mamlakatlarining bazi o'simlik turlari ham asta - sekin botanika bog'lari orqali shular tarkibiga kirdi. Botanika bog'larida piyoz gulli o'simliklar ham paydo bo'ldi. Lola, nargis, gulisumbul, bog' pufagi, tugmaboshlar shular jumlasidandir. Shimoliy Amerikaning madaniylashgan o'simlik turlari soni XVII asrga kelib ancha ko'paydi. Shu davrga kelib Yevropaning manzarali o'simliklar turiga redbekiya, monarda, kanada axveligiyasi, manzarali butalar, bazi do'lanalar, pursildoqlar, janubiy tuya o'simligi kabilar kirar edi. Yevropada XVII asrda sovuqqa chidamsiz o'simliklarni parvarishlash uchun issiqxonalar qurila boshlandi. Sal vaqtdan so'ng katta botanika bog'larining issiqxonalarida O'rta yer dengizi, Sharqiy va janubiy Osiyo, Avstraliya, Yangi Zellandiya, ...