Ekologik siyosatning tuzilmasi va asosiy bosqichlari

Ekologik siyosatning tuzilmasi va asosiy bosqichlari Reja: Ekologik siyosat tuzilmasi. Ekologik siyosatni asosiy bosqichlari. Salbiy iqtisodiy va ijtimoiy jarayonlar. Ekologik qayta tiklashning mohiyati. Har qanday siyosat kabi, ekologik siyosat ham aniq va ravshandir. U obyektning bilib olinganlik darajasi davlat rivojining ichki va tashqi shart-sharotilari bunday siyosatni amalgam oshirish uchun jamiyat ega bo'lgan moddiy imkoniyatlar bilan izoxlanaldi. Mamlakatning hozirgi ekologik holati muayyan darajada avvalgi tuzumning dastlabki yillarida faol o'tkazilgan tabiatni muhofazalash siyosatining natijasidir. 1925 yilda tabiatni muhofaza qilish bo'pyicha davlat komissiyalari tuzilgan edi. Biroq 30 yillarning boshlarida tabiatni muhofazalash yo'lidan chekinish ro'y bera boshladi. Tabiatni o'zgartirish g'oyasi ustun tus oladiki bu amalda tabiiy jarayonlarning jiddiy ravishda buzulishiga olib keldi. Inson va tabiatning o'zaro ta'siri munosabatlari muammosiga ilmiy yondashishiga urinish, sanoat va qishloq xo'jaligini intensive rivojlantirish afzalligidan kelib chiqqan ma'muriy qarorlarga to'qnash keldi. Ekologik siyosati quyidagi bosqichlarga bo'linadi. Birinchi bosqich vaqt e'tibori bilan taxminan o'tish davriga to'g'ri keladi. U davlatning mamlakatda tabiatdan foydlanishning tashkiliy va ijtimoiy iqtisodiy shakllarini tartibga solishga qaratilgan faol qonunchilik faoliyati bilan tavsiflanadi. Ayni bir vaqtda moddiy mablag'larning yetishmasligi oqibatida mamlakatda tabiatdan foydalanishni takomillashtirish sohasida umumdavlat ahamiyatiga molik yurik amaliy tadbirlar hayotga joriy qilinmadi. Ekologik siyosayni ikkinchi bosqichi taxminan 30 yillarning o'rtalarida boshlanadi. U tabiatdan foydalanishni tartibga solishdagi sustkashlikdan, tabiatni o'zgartirishning ulkan miqyosli faol ishlariga o'tish bilan tavsiflanadi. 3-10 yillikdan ko'proq vaqtni o'z ichiga oladi. Bosqich mu9rakkab va ziddiyatli bo'lgan odamlarning amaliy faoliyati ko'p hollarda insonning tabiat ustidan hukmronligi degan teskari talqinli g'oyaga asoslandi. Shu boisdan bu faoliyat ko'pincha orqa o'ngga qaramay tabiatni bo'y so'ndirishga yo'naltirildi. Bu tamoyil ko'p jihatdan adabiyot, san'at ommaviy axborot vositalari ta'sirida kuchaya bordi. Tabiiy jarayonlar o'ziga xos xususiyatlari boisidan bunday xatti harakatlarnin goqibati darhol ko'zga tashlanmadi, lekin bir necha o'n yillardan keyin sezilib qoldi. Tabiat foydalanish muammolariga davlat organlari e'tibori susayib ketdi. Tabiatdan foydalanish jabhasida muammolariga davlat organlari, keyingi yillarda yanada murakkablashdi, sababi xalq xo'jaligini g'oyat katta mablag' sarflashga to'g'ri keldi. Ekologik siyosatning uchinchi bosqichi 1967 yildan 1986 yillarva hozirgi kunlarimizgacha bo'lgan davrni o'z ichiga oladi. Bu davr davlatning qonun chiqaruvchanlik faoliyati kuchayishi tabiatni muhofaza qilish sohasiga mablag' ajratish faollashtirish tabiatdan foydalanishni boshqarishning markazlashgan tizimi shakllanishi bialn tavsiflanadi. Bu yillar davomida tabiatdan foydalanishga oid munosabatlarni tartibga soluvchi 70 ta umumdavlat hujjatlari qabul qilindi. Shu bilan birga 70-80 yillar boshlarida ekologik siyosatni amalgam oshirish nomuigaginabo'ldi, u ko'pgina jihatdan mamlakatdagi turg'unli holati bialan tepadan nazorat yetarli bo'lmaganligiga va quyida aniq manfaatdorlik yo'qligi bialn bog'liq edi. Zararli narsalarni atrof-muhitga ciqarib, tashlashni cheklashlarning joriy etilishi, tabiiy muhit sifatini ...