Yoshlar tarbiyasida eng yuksak qadriyat - mehr-muruvvatning o'rni va ahamiyati

Yoshlar tarbiyasida eng yuksak qadriyat - mehr-muruvvatning o'rni va ahamiyati Mamlakatimizda istiqlolning dastlabki yillaridanok yosh avlod tarbiyasiga, uning ma'naviyatli, jismoniy baquvvat, ruhan pok va sog'lom qilib voyaga yetkazish ishiga alohida etibor berib kelinmoktsa. sog'lom avlod tarbiyasi ishi ta'lim tizimida tobora muhim o'rinni egapglab berayotir. O'sib kelayotgan barkamol yoshlar tarbiyasi bilan hamma - ota-onalar, kariidosh-urug'lar, ko'ni-ko'shnilar, qolaversa, butun mahalla-ko'y, jamiyat, daapat bab-baravar shug'ullanmokda. Sog'lom avlodni voyaga etkazishda jismoniy tarbiya bilan bir katorda ma'naviy tarbiyaning ham o'ziga xos o'rni bor. Yoshlarni asrlar davomida sayqal topib kelayotgan milliy qadriyatlar, ezgu tuyg'ular -kamgarinlik, halollik va poklik, odamiylik va insonparvarlik, rostgo'ylik, rahm-shafqat, samimiylik, bagrikenglik, mehr-oqibat ruhida tarbiyalash har jihatdan katta ahamiyatga ega. Takidlash joizki, mehr-muruvvat qadriyatlarimizning uzviy bir qismi sifatida xalqimizning qon-qoniga singib ketgan. Mehrli, muruvvatli bo'lish, sahovatpeshalik, saxiylik, xayr-ehson qilish, oliyhimmatlilik, odamoxunlik, odamgarchilik ota-bobolarimizdan bizga meros bo'lib qolgan milliy xislatlardandir. Insoniylikning oliy namunasi, xalqimizning eng ezgu fazilati -mehe va muruvvat xususida Quroni karim va Xadislarda purmano fikrlar bayon etilgan. Chunonchi, Hadisda sahovat, saxiylik, ehson haqida shunday deyiladi: Sahovat yo'lini berkitmagil, Olloh taolo ham sening uchun sahovat yo'lini berkitmagaydur, Saxiy odam fosiq bo'lsa ham, Ollohning do'stidur va baxil odam zohid bo'lsa ham, Ollohning dushmanidur. Dil qushi sahovatu karam bilan ovlanur, ikki dunyo saodatiga erishmoklik sahovatu karam bilan muyassar bo'lur, Mol-dunyosini miskin, etim va musofirlarga sadaqa qilib, so'ng u dunyoga rixlat aylaydirgan musulmon qandog ham yaxshidur, Musulmon bo'lmoqdek bir buyuk baxt sohibining Olloh taolo o'ziga ato etgan halol boyliklardan miskinlar, etim-esirlar va musofirlarga xayru ehson kilmog'i nakadar savoblidur, Ehson qilmok har bir musulmon burchidir. Bu fikrlar, albatta, insonni odamiylikka, muruvvatli bo'lishga, yaxshilikka, ezgu amallar qilishga undaydi. Maqollar, hikmatli so'zlar - xalq aqt-zakovatining betakror, go'zap namunasi. Mazmun, mohiyat etibori bilan makollarda ham mehr-muruvvat to'g'risida teran mulohazalar qayd etilgan. Muruvvatli, adodatli kishini el sevar doim, Muruvvat - mehrning tuzog'i, Muruvvat qil, ko'ngilni ovla, Muruvvat toshqini daryodan kuchli, Mehr-ko'zda, Muruvvat egasi zulm qilishni istamaydi, Mehr bilmas karindoshdan mehr bilgan yot yaxshi, Odam odamga quvvat, Odam odamga do'st, gamxo'r, Odam odamning kuniga yaraydi, Saxiy bulut boqqa yomg'ir quyadi, Saxiylar hargiz xor bo'lmas, Saxiyning qo'li ochiq, qo'li ochiqNING yo'li ochiq singari hikmatga boy iboralar shular jum. peidandir. Turmush tajribalari asosida yuzaga kelgan, hayot snnovlaridan o'tgan ushbu xikmatlarning tarbiyaviy ahamiyati benihoya kattadir. Xalqimizning mehr-muruvvat borasidagi qarashlari, istak-XOHIShlari, orzu-umidlari kishi nomlari - antroponimlarda ham o'z ifoDYSINI GOPGan. Ism beruvchilar farzandlarini mehribon, g'mxo'r, olixanob, KONG ko'pshl, saxiy, sahovatli inson bo'lib ulg'ayishini orzu qilgan TsOLDa ularga Mshri, Mehribon, Mehrjon, Mehrixon, Mehriya, MehriniSO, Mvhrali, oqibat, Oqibatxon, ...