Radiotexnika predmeti. Radioaloqa liniyasining struktura sxemasi

Radiotexnika predmeti. Radioaloqa liniyasining struktura sxemasi Reja: Kirish. Radiotexnika predmeti, uning rivojlanish bosqichlari. Radiotexnika yo'nalishidagi fanlarning fan-texnika va xalq xo'jaligining turli sohalarida qo'llanilishi. Radioaloqa liniyasining struktura sxemasi va undagi bloklarning vazifalari. Tayanch so'zlar va iboralar: Radiouzatuvchi qurilmalar, radiokabul kilavchi qurilmalar, supergeterodin, elektron lampalar, tranzistorlar, mikrosxemalar, modulyator, detektor, generator. Radiotexnika - uzgarmas eki sanoat chastotasi (50 Gts ) ga teng bo'lgan chastotadagi uzgaruvchan tok energiyasini yuqori chastotali ( yuz ming, million va bir necha un million gerts ) uzgaruvchan tok energiyasiga aylantirib berish, elektromagnit tebranishlari va to'lqinlarini hosil qilish, ularni tarkatish va kabul qilish, shuningdek biror axborotni radioto'lqinlar orqali uzatish va kabul qilish masalalarini o'rganadi. Elektronika - elektrovakuum va yarim o'tkazgichli asboblarni ishlab chiqarish va hozirgi zamon radioaparatlarida masalalarini o'rganadi. Radiotexnika fanining rivojlanishida XIX asrda fizika sohasida qilingan kupgina kashfietlar katta ahamiyatga ega buldi. Maslan, ularga M. Faradey tomonidan kashf etilgan elektr va magnit maydonlarining o'zaro ta'sir hodisalari, J. Maksvelning elektromagnit maydon xususiyatlarini ochib beruvchi tenglamalarni ko'rsatish mumkin. Bu tenglamalarda elektromagnit to'lqinlarning mavjudligi va ular ero'g'lik tezligiga teng bo'lgan tezlik bilan tarqalishi nazariy holda keltirib chikarilgan edi. Radiotexnikaning rivojlanishini shartli ravishda uch davrga bo'lish mumkin. Birinchi davrda (1895-1920) asosan uzun to'lqinlardan foydalangan holda telegraf aloqasi yulga kuyildi. Radiouzatuvchi kurulmalarda uchkunli, elektromashinali va elektr eyli generatorlar kullanilgan. Premnik sifatida sezgirligi kam bo'lgan detektorlar ishlatilgan. Ikkinchi davrda (1920-1955) elektron lampalardan keng foydalanildi. Radioqurilmalarda elektrovakuumli lampa keng mikyosida ishlatilib, ular asosida past va yuqori chastotali kuchaytirgichlar, generatorlar, modulyatorlar yasalgan. 1981 yilda supergeterodinli premnik loyihasi ixtiro kilinganidan sung, uni amalga oshirish natijasida kabul qiluvchi qurilmalarning sezgirligi keskin ortib ketadi. Natijada qisqa va ultra qisqa to'lqinlar dipazoni uzlashtrildi. Uchinchi davrda (1955 yildan boshlab) yarim o'tkazgichli asboblar keng kulamda kullanila boshladi. Yarim o'tkazkichlarning uzgaruvchan tokni to'g'rilash xususiyatini 1875 yilda nemis olimi K.F. Braun sezgan edi. 1922 yilda sovet olimi O.V. Losev ayrim kristallardan tebranishlarni hosil qilish va kuchaytirishda foydalanish mumkinligini kursatib berdi. Birinchi yarim o'tkazgichli triod, yani tranzistorni AKSh da D. Bardin va V. Bratten yaratdilar. Dastlabki integral mikrosxemalar esa 60-yilning oxirida paydo buldi. Mikrosxemalarning yaratilishi radiotexnika sohasida katta o'zgarish bo'lishiga olib keldi. Shundang sung elektronika aniq ikki kismga, yani katta quvvatli radioelektronika va mikroelektronikaga ajraldi. Mikroelektronikani vazifasi kupgina yarim o'tkazgichlar asboblarini hamda bulinmaydigan, malum darajada yaratishdan iborat. Keyingi paytlarda radioelektronikaning rivojlanishi bilan yangi sohalar vujudga keldi. Bularga misol qilib optoelektronika va akustaelektronika sohalarini keltirish mumkin. Optoelektronika elektro mangnit to'lqinlar shkalasidan joy olgan optik diapazondan axborotni uzatish va kabul qilishda foydalanish imkoniyati borligi bilan bog'liqdir. Akustoelektronika sohasida ...