To'laqonli emaslik hissi

Тўлақонли эмаслик ҳисси Qadim zamonlarda yoshi ulug' ayol yashagan ekan. Uning ikkita ko'zasi bo'lgan ekan. Ko'zasining biri butun bo'lsa, ikkinchisi yoriq bo'lgan ekan. Ayol har kuni daryodan ko'zalariga suv to'ldirib uyiga eltar ekan. Ko'zalarning har ikkisiga to'ldirib suv quysada, daryodan uyga yetgunga qadar yoriq ko'zasida suv yarim bo'lib qolar ekan. Shu hol ikki yildan beri davom etar edi. Yoriq ko'za o'zining nuqsonidan hijolat bo'lar , butun ko'za esa har doim mag'rur turar edi. Kunlarning birida yoriq ko'za ayolga hijolatda ekanligini aytmoqchi bo'libdi va unga shunday debdi: Menning nuqsonim tufayli, suv doim daryodan uygacha bolgan yo'lakga to'killib keladi , men qilishim kerak bo'lgan xizmatni faqatgina yarimini bajara olganimdan hijolatdaman. Ayol jilmaydi va shunday debdi - E'tibor berganmisan? Sen tomondagi yo'l chetida gullar o'sadi. Men seni nuqsoningni bilganim uchun yo'l chetiga gul urug'larini sepib qo'ygan edim. Sen ularni ikki yil davomida sug'orib kelasan. Uyimiz to'risini ham sen su'goradigan gullar bezaydi. Agar sening nuqsoning bo'lmaganida , bunday go'zalik bo'lmas edi.Sen bundan doim fahrlanib yashashin kerak Har birimizda yoriq ko'za kabi yoriqlarimiz va kamchiliklarimiz bor.Lekin bizni ana shu Yoriqlarimiz baxtli hayotimizni barpo etishga loyiqdir. Faqat uni qanday bo'lsa , shunday qabul qilish va undagi yaxshi tamonlarni ko'rishni bilishimiz kerak Ey ! Yoruq ko'zali do'stlarim! Siz hayotdan bahra oling! O'zingiz yaratgan gulzorlardan faxrlaning ! ...